هدف از این تحقیق بررسی تعلیم و تربیت و آزادی با فرمت docx در قالب 33 صفحه ورد بصورت کامل و جامع و با قابلیت ویرایش می باشد

 

 

 

فهرست مطالب

مقدمه

2-3-2   هستی و دانش

2-3-3   فلسفه تعلیم و تربیت از دیدگاه وجودگرایان

2-3-4   آراء تربیتی و فلاسفه اگزیستانسیال

2-3-5   تقدم وجود بر ماهیت در تعلیم و تربیت

2-3-6   اراده و تعلیم و تربیت

2-3-7   اراده و مسئولیت در تعلیم و تربیت

2-3-8   آزادی و تعلیم و تربیت

2-3-9   آزادی بعنوان هدف تعلیم و تربیت

2-3-10 آزادی و مسئولیت در تعلیم و تربیت

2-3-11 آگاهی و تعلیم و تربیت

2-3-12 آگاهی بعنوان هدف تعلیم و تربیت

2-3-13 آگاهی و مواد برنامه درسی

2-3-14 آگاهی و مسئولیت در تعلیم و تربیت

2-3-15 انتخاب و تعلیم و تربیت

2-3-16 انتخاب و روش تدریس

2-3-17 کلاس درس باز

2-3-18 انتخاب و مواد برنامه درسی

2-3-19 مسئولیت و تعلیم و تربیت

2-3-20 واقع گرایی تعلیم و تربیت

2-3-21 مسئولیت بعنوان فرض معرفت شناسی تعلیم و تربیت

2-3-22 مسئولیت و روش تدریس و یادگیری

2-3-23 مسئولیت مربی در تعلیم و تربیت

2-3-24 مسئولیت و فردگرایی در تعلیم و تربیت

2-3-25 فردی بودن روش تدریس و یادگیری

2-3-26 مسئولیت جمعی در تعلیم و تربیت

2-3-27 مسئولیت و انضباط اجتماعی در تعلیم و تربیت

2-3-28 اگزیستانسیالیسم و مسئولیت آموزش و پرورش معاصر

منابع

 

 

 

 

هستی در سنجش با دانستگی­ کلی، همانا آن بنیاد پنهان است که فرارونده بر او آشکار می­گردد. بودنِ دربرگیرنده­ای که ماییم، تنها در نسبت با چیزی است که جز آن است. به همان سان که بودن من چون دانستگی، در رویارویی با یک موضوع است؛ به همان سان نیز تنها آنگاه چون هستی هستم که فرارونده را چون قدرتی بشناسم که تنها به یاری او می­توانم به راستی خود باشم. «دیگر» یا باشنده­ای است در جهان برای دانستگی کلی، و یا فرارونده­ است برای هستی. (Jaspers, 1956, 61) هستی و خرد، دو نیرویی هستند که در ستیزه و در پی چیرگی بر یکدیگر می­باشند؛ آنها وابستۀ هم، شرط تحول، روشنی، و واقعیت یافتن یکدیگرند. با آن که هیچگاه به صورت یک کل یگانه درنمی­آیند، یگانگی هر کردار اصیلی از باهمی آن­هاست.

 

 

 

خرد اگر از پیوند با هستی برخوردار نگردد، حتی اگر دارای بیشترین امکان­ها نیز باشد، سرانجام به یک اندیشیدنِ بی­شور، به یک حرکت فقط مفهومیِ دانستگی، و به یک حرکت دیالکتیکی جان بدل خواهد شد و با پایین آمدن تا سطح سروکار داشتن با مفهوم­هایی که از هرگونه بنیاد تاریخی جدا شده­اند، از مقام حقیقی خود فرو خواهد افتاد. از سوی دیگر، هستیِ بی­بهره از یاری خرد، که تکیه­گاهش بر احساسات، پیشامدها، انگیزه­های نسنجیده، انگیزش­های سرشتی، و خواب و خیال است؛ سرانجامی جز خشونت کورکورانه و تبعیت از قانون­هایی که بر این نیرو­های کور فرمان می­رانند، نخواهد داشت. (Jaspers,1956,68)